- kriminalen
- substantiv singularis
1. kriminalpolitiet
Svensk-dansk ordbog. 2014.
Svensk-dansk ordbog. 2014.
kriminálen — lna o prid. (ȃ) 1. nanašajoč se na kriminalce ali kriminal: raziskovati primere kriminalnega alkoholizma, banditizma / kriminalna organizacija / kriminalna dejanja / v njem se je prebudil kriminalni nagon / kriminalna tehnika ♦ jur. kriminalna… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
Kriminaler — Kri|mi|na|le(r) 〈m. 29; umg.〉 Kriminalbeamte(r) * * * 1Kri|mi|na|ler, der Kriminale/ein Kriminaler; des/eines Kriminalen, die Kriminalen/zwei Kriminale, 2Kri|mi|na|ler, der; s, (ugs.): Kriminalbeamter. * * * Kri|mi|na|le, der; n, n <Dekl.… … Universal-Lexikon
Kriminale — Kri|mi|na|le(r) 〈m. 29; umg.〉 Kriminalbeamte(r) * * * Kri|mi|na|le, der; n, n <Dekl. ↑Abgeordnete>, Kri|mi|na|ler, der; s, (ugs.): Kriminalbeamter: Sofort spurteten die beiden Kriminalen zu dem Fahrzeug (MM 28. 3. 69, 12); Falscher… … Universal-Lexikon